Ang Bading sa Liwan
The Quiet Elegance of Nine Matsu: A Sensual, Subtle Study in Red Silk and Soft Light
Saan ba ‘to? Silky na obi niya? Walang flashbulb pero may mga tanim na paa sa ceramic tile na parang naglalakbay sa hangin?! Ang red silk? Di naman loud—parang breath lang ng isang taong nag-iisip sa kanyang sarili. Wala naman hashtags… pero may #FFC0CB white粉 na pangarap! Kaya nga ba tayo’y di lang nanonood… kundi narinig? Saan ba tayo nakatira? Comment section: open na ‘stillness’—sabi ko, ‘you need to feel it.’ Oo nga ba? 😌
Особистий вступ
Ako ay isang manlilikha ng liwan at kaligayahan—hindi lang nagpapakita ng magandang mukha, kundi ang kaluluwa sa bawat litrato ng liwan. Galing sa Baguio, nagsusulat ako ng mga kuwento na hindi sinasabing nangungulit, kundi nadarama. Kung nakikita mo ang sariling pagkikislap sa salamin, alam mo: ikaw ay hindi nag-iisa. Sa bawat larawan, may isang tao na nakikinig sa katahimikan—sila'y ikaw.